Laryngologiczne uwarunkowania dobrostanu dzieci z desonoryzacją

Abstrakt

W pracy przedstawiono wyniki własnych badań nad desonoryzacją w dyslalii dotyczące laryngologicznych uwarunkowań dobrostanu dzieci z zaburzeniami w realizacji dźwięczności fonemów obstruentalnych. Materiał badawczy pochodzi od 30 osób z desonoryzacją w wieku od 4,7 do 17,8 lat. Na podstawie badań laryngologicznych stwierdzono, że większość dzieci z desonoryzacją wymaga specjalistycznej opieki medycznej ze względu na nieprawidłowości w obrębie pierścienia Waldeyera, implikujące problemy otologiczne i audiologiczne. Z przeprowadzonych badań wynika, że w przypadku zaburzeń desonoryzacyjnych koniecznym warunkiem prawidłowego logopedycznego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego jest badanie laryngologiczne i specjalistyczne leczenie.