Zaburzenia spójności wypowiedzi w schizofrenii w świetle teorii konotacji

Abstrakt

Artykuł dotyczy zaburzeń spójności wypowiedzi wynikających z nieprzestrzegania obowiązujących w języku zasad konotacji przez osoby chorujące na schizofrenię. Autor dokonuje prezentacji teorii konotacji, eksplikując znaczenie tego pojęcia oraz jego profil w badaniach zaburzeń językowych w schizofrenii. W części empirycznej przedstawione zostały przykłady wypowiedzi schizofatycznych prezentujące zaburzenia konotacji na różnym poziomie złożoności składniowej. Autor wyróżnia dwie podstawowe przyczyny zaburzeń konotacji w schizofazji: użycie wyrazu występującego w języku w odmiennym niż powszechnie znaczeniu (neosemantyzm) oraz użycie wyrazu stanowiącego nowy twór, niewynikający z obowiązujących w języku procesów słowotwórczych
(neologizm idiolektalny).