O roli ćwiczeń oddechowych w ruchu w procesie pracy nad emisją głosu. Z doświadczenia leningradzkiej (petersburskiej) szkoły mowy scenicznej

Abstrakt

Artykuł poświęcony został wielopoziomowemu procesowi doskonalenia emisji głosu aktora w leningradzkiej (petersburskiej) szkole mowy scenicznej i roli, jaką zajmują w nim ćwiczenia oddechowe w ruchu. Reforma, jaką w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku przeprowadzili m.in. A. Kunicyn i B. Murawjow – wykładowcy Leningradzkiego Państwowego Instytutu Teatru Muzyki i Kina – zaowocowała wprowadzeniem do procesu kształcenia następujących metod: metody kompleksowego kształcenia głosu i mowy, metody pracy nad mową w ruchu, metody pośredniego wpływu na technikę głosu i dykcji oraz metody pracy nad głosem i dykcją w zabawie. Według pedagogów ww. ośrodka ważnym aspektem doskonalenia głosu aktora jawi się również wpisanie w trening emisyjny elementarnych zadań aktorskich, a także stworzenie atmosfery pracy nad głosem pełnej bezpieczeństwa, cierpliwości i wyrozumiałości względem studenta.