Postępowanie logopedyczne w przypadku pacjenta o typie dolichocefalicznym
Słowa kluczowe:
zespół długiej twarzy, diagnoza miofunkcjonalna, terapia miofunkcjonalna, funkcje prymarne, dysfunkcje rozwojowe, parafunkcjeAbstrakt
Artykuł dotyczy charakterystyki jednego z typów morfologicznych, związanego ze wzrostem twarzoczaszki, tzw. zespołu długiej twarzy (ang. long face syndrom, LFS). Omówione zostały czynniki etiologiczne determinujące ten rodzaj wzrostu oraz jego najbardziej charakterystyczne cechy. W analizie typu dolichocefalicznego posłużono się nie tylko wynikami najnowszych badań w zakresie tzw. ortodoncji funkcjonalnej, ale również doświadczeniem praktycznym autorki. Zaprezentowano w związku z tym dwa przypadki kliniczne pacjentów, u których zauważono cechy tzw. zespołu długiej twarzy. Obserwację tę potwierdzają zarówno informacje z wywiadu logopedycznego, jak też dane uzyskane na podstawie diagnozy miofunkcjonalnej, związanej m.in. z oceną funkcji prymarnych, oceną napięcia mięśniowego artykulatorów oraz ich funkcji, a także oceną postawy ciała. Na podstawie przeprowadzonej diagnozy wskazano kolejne etapy postępowania logopedycznego, prowadzonego przed wdrożeniem właściwego leczenia ortodontycznego.
Pobrania
Dane pomiarowe
##submission.downloads##
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Copyright (c) 2024 Polskie Towarzystwo Logopedyczne

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.