Mutyzm w autyzmie. Studium przypadku

Abstrakt

Zwiększanie się w ostatnich latach liczby dzieci, u których rozpoznawany jest mutyzm, czyli zamilknięcie, a także wzrost liczby dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi ze spektrum autyzmu mogą mieć związek z przemianami cywilizacyjnymi, determinującymi biologiczne i społeczne warunki rozwoju dziecka. Autyzm, jako zaburzenie neurorozwojowe, jest różnicowany z mutyzmem – przejawem fobii społecznej. Diagnozowanie obydwu tych zaburzeń jest domeną psychiatrów i psychologów, jednak terapią dzieci z autyzmem i mutyzmem coraz częściej zajmują się logopedzi.

Artykuł ma na celu zaprezentowanie patomechanizmów i symptomów mutyzmu w kontekście zaburzeń autystycznych oraz procedury postępowania logopedycznego w przypadku 9-letniego dziecka autystycznego z rozwiniętymi sprawnościami językowymi, u którego w wyniku przeżytej traumy wystąpił mutyzm. Ustalenie kryteriów diagnozy różnicowej autyzmu i mutyzmu oraz wypracowanie strategii terapii dziecka ze sprzężonymi zaburzeniami sprawności komunikacyjnych wymaga uwzględnienia neurobiologicznych patomechanizmów, leżących u podłoża tych objawów.