Informacje dla autorów
Zasady przygotowania tekstu:
Uprzejmie prosimy Autorów o przestrzeganie następujących zasad redakcyjnych:
- artykuł naukowy należy zredagować według następującej struktury:
-
- Wprowadzenie
- Metodologia badań
- Metody badań
- Charakterystyka badanej grupy
- Wyniki badań
- Wnioski i dyskusja
- Zakończenie
- tekst należy przygotować w wersji polskiej i angielskiej w wersji cyfrowej w pliku Word lub Open Office i wydruku kontrolnym w formacie A4,
- objętość artykułu nie powinna przekraczać 21 stron znormalizowanego maszynopisu
(1 strona to 1 800 znaków ze spacjami), objętość recenzji, omówienia lub sprawozdania – 7 stron, - do tekstu należy dołączyć krótkie streszczenie (ok. 500 znaków ze spacjami) oraz słowa kluczowe w języku polskim i angielskim; streszczenie powinno zawierać: 1) uzasadnienie podjętych badań; 2) prezentację uzyskanych wyników; 3) omówienie zastosowanej metody badawczej,
- artykuły należy dostarczać w wersji elektronicznej na adres: ptl@poczta.umcs.lublin.pl oraz wydruku na adres PTL,
- autorzy muszą opatrzyć swoje prace pełnym imieniem, nazwiskiem, tytułem naukowym, numerem ORCID, nazwą ośrodka naukowego, przy którym chcą afiliować tekst artykułu, adresem prywatnym, adresem e-mail i numerem telefonu,
- autorzy są zobowiązani do złożenia oświadczenia o oryginalności autorskiej tekstów.
Zasady formatowania:
- ustawienia strony
Marginesy | A4 (210 x 297) |
Górny i Dolny | 20 |
zewnętrzny | 20 |
wewnętrzny | 20 |
- czcionka
-
- w tekście podstawowym: Times New Roman, wielkość – 12 punktów, odstęp między wierszami – 1,5
- w przypisach dolnych: Times New Roman, wielkość – 12 punktów, odstęp – 1
- w tabeli, tytułach tabel, w podpisach pod rysunkami: Times New Roman, wielkość – 12 punktów, odstęp – 1
- znaki „-„ oraz „ – „
-
- łącznik jest najkrótszą kreską o pojedynczej długości „-„ i stosuje się go w połączeniach typu czarno-biały, Rydz-Śmigły, po obu stronach znak przylega do liter łączących wyrazy, nie jest oddzielany spacją
- myślnik jest kreską o podwójnej długości „–” i jest używany jako przerywnik oddzielany od liter spacjami
Uwaga! Nie należy mylić myślnika z łącznikiem.
- akapity
-
- należy zaczynać od wcięcia 1 cm
- cudzysłów
-
- w cudzysłowie należy podać tytuły czasopism oraz cytaty, jeżeli nie są wyodrębnione w inny sposób (np. inną wielkością czcionki)
- wyróżnienia
-
- kursywą należy wyodrębnić wszystkie omawiane wyrazy, zwroty i zdania, ponadto tytuły książek i części prac, tzn. rozdziałów i artykułów, a także zwroty obcojęzyczne wplecione w tekst polski
- podkreślenia tekstowe należy oznaczyć pismem rozstrzelonym
- znaczenie omawianych terminów należy podać w łapkach ‛ ’
- rysunki, zdjęcia, wykresy, loga
-
- w artykule można zamieścić: czarno-białą grafikę, wektorową, bitmapową lub ilustracje kolorowe, które należy przygotować jako plik jpg lub tiff w rozdzielczości 300 dpi
- obrazki należy przesłać oddzielnie, w tekście artykułu w miejscu obrazu należy podać jedynie nazwy plików w nawiasach klamrowych – np. {obrazek1.jpg}, taki sam opis powinien posiadać również JPG lub TIFF
Uwaga! Materiały z internetu nie nadają się do druku z powodu zbyt małej rozdzielczości.
- podpisy pod ilustracjami
-
- należy zapisać czcionką Times New Roman o wielkości 9 pkt.
- przypisy dolne
-
- służą komentarzom odautorskim, należy pisać czcionką Times New Roman mniejszym o 2 punkty od tekstu podstawowego, o wielkości 10 pkt.
- tabele
-
- należy przygotować w pliku MS Word lub Excel, tekst w tabeli należy zapisać czcionką Times New Roman o wielkości 9 pkt. a linie tabeli powinny mieć grubość 0,5 pkt.
- odwołania bibliograficzne
- w tekście podstawowym i w przypisach dolnych odwołania bibliograficzne w systemie harwardzkim (autor i rok wydania, a przy cytatach także strona cytowanego dzieła) w nawiasach okrągłych, natomiast na dole strony w przypisach uzupełnienia, dopowiedzenia
- bibliografia
-
- spis literatury przedmiotu należy zamieścić na końcu artykułu w układzie alfabetycznym, adresy bibliograficzne mają być sporządzone według wzoru:
Grabias S., 1981, O ekspresywności języka. Ekspresja a słowotwórstwo, Lublin.
Grabias S., 1982, Paronimia jako proces leksykalny, „Socjolingwistyka”, 4, 75-88.
Grabias, S., 1991, Logopedia – jej przedmiot i stopień zaawansowania refleksji metanaukowej,[w:] Przedmiot logopedii, seria: „Komunikacja językowa i jej zaburzenia”, t. 1, red. S. Grabias, Lublin, s. 26-48.
- spis literatury przedmiotu należy zamieścić na końcu artykułu w układzie alfabetycznym, adresy bibliograficzne mają być sporządzone według wzoru:
Końcowy układ tekstu oraz liczba stron po składzie zawsze są inne niż w dostarczonym przez autora pliku. Nie należy zatem:
- rozpoczynać nowej strony poprzez wielokrotne naciśnięcie klawisza „enter”
- wypisywać ręcznie pozycji i numerów stron w spisie treści oraz w indeksach
- dzielić wyrazów poprzez ręczne wstawianie łącznika
- sposób usuwać „wiszące” na końcach wersów pojedyncze litery (typu spójniki „i”, „a”), np. przez naciśnięcie entera w środku zdania
- nie dawać odstępu pomiędzy kropką lub przecinkiem a poprzedzającą te znaki literą lub cyfrą
stawiać kropki po tytułach, śródtytułach, podpisach do ilustracji, tekstach żywej paginy, nagłówkach tabel oraz po liczbach porządkowych pisanych cyframi rzymskim.
Proces recenzji
Teksty przed opublikowaniem w „Logopedii” przechodzą przez dwa etapy recenzji. Na pierwszym etapie są oceniane wstępnie przez członków komitetu redakcyjnego lub rady naukowej czasopisma; o doborze recenzentów decyduje tematyka składanego tekstu. Na drugim etapie teksty zakwalifikowane do druku są wysyłane do recenzji zewnętrznych. Recenzentami na tym etapie są zawsze dwie osoby spoza jednostki, w której afiliowany jest autor artykułu. Redakcja dokłada wszelkich starań, aby artykuły złożone do publikacji były opiniowane przez osoby specjalizujące się w określonej, podjętej w tekście, tematyce. Recenzje mają postać pisemną i powinny zawierać jednoznaczne wnioski co do dopuszczenia tekstu do druku lub jego odrzucenia. Autorzy nie znają tożsamości recenzentów; tożsamość autora znana jest tylko redaktorom i recenzentom wewnętrznym
Opłaty
Czasopismo "Logopedia" nie pobiera opłat za publikacje.