Narzędzia diagnostyczne i decyzje terapeutyczne w leczeniu dysfunkcji podniebienno-gardłowej u dzieci
Słowa kluczowe:
dysfunkcja podniebienno-gardłowa, ucieczka nosowa, faryngoplastyka, augmentacja tylnej ściany gardła, rozszczep podniebieniaAbstrakt
Dysfunkcja podniebienno-gardłowa (DPG) jest to zaburzenie funkcji zwieracza podniebienno-gardłowego (ZPG), którego zadaniem jest oddzielanie jam nosa od jamy ustnej w trakcie aktu mowy, dmuchania, ssania czy wymiotowania. Nieprawidłowe działanie zwieracza może doprowadzać do niezrozumiałej mowy (nosowanie otwarte) oraz przecieku powietrza i treści pokarmowych do jam nosa. Dysfunkcja wpływa również niekorzystnie na proces połykania oraz na wentylację ucha środkowego.
Niniejsze opracowanie opisuje podstawy anatomiczno-patofizjologiczne tego schorzenia oraz uwzględnia niełatwy proces diagnostyczny, a także leczenie opisywanego problemu. Przy ocenie pacjentów zarówno przed, jak i po leczeniu stosować należy skale obiektywizujące objawy prezentowane przez dzieci z opisywaną dysfunkcją. Zaproponowany schemat postępowania uwzględnia autorskie elementy diagnostyczne (wyselekcjonowaną próbkę mowy), opracowane przez autorów dla potrzeb leczenia pacjentów z DPG, dostosowane do języka polskiego. Proponowany schemat diagnostyczno-terapeutyczny stosowany jest w praktyce w ośrodku autorów od kilku lat.
Opisano postępowanie terapeutyczne w zależności od nasilenia objawów oraz sposoby oceny dysfunkcji i wyników leczenia.
W celu uzyskania optymalnych wyników leczenia konieczna jest ścisła współpraca laryngologów/chirurgów dziecięcych, foniatrów oraz logopedów.
Pobrania
Dane pomiarowe
##submission.downloads##
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Copyright (c) 2023 Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.