Badania obiektywne słuchu u osób z zespołem Downa a dalsze postępowanie logopedyczne

Abstrakt

Zespół Downa (ZD) jest najczęściej występującą patologią genotypu człowieka. W praktyce logopedycznej bardzo często spotykamy się z dziećmi z ZD. Dzieci te borykają się z wieloma problemami zdrowotnymi, m.in. zaburzeniami wzroku, obniżonym napięciem mięśniowym, wadami serca, ale też z zaburzeniami słuchu. Z uwagi na różnego stopnia upośledzenie umysłowe istotna jest eliminacja czynników, które dodatkowo negatywnie wpływają na rozwój językowy, poznawczy, społeczny. Zaburzenia słuchu w tej grupie pacjentów występują bardzo często. W wyniku nieprawidłowej budowy anatomicznej narządu słuchu, obniżonej odporności immunologicznej, częstych stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, obniżonego napięcia mięśniowego dochodzi do przewlekłych stanów zapalnych uszu, które w konsekwencji mogą doprowadzić do ubytków
słuchu.

Celem pracy jest ocena przydatności obiektywnych badań słuchu u dzieci z ZD w odniesieniu do proponowanej terapii logopedycznej. Materiał: Materiał pracy obejmował 39 osób z zespołem Downa (grupa ZD), w wieku od jednego roku do 27 lat (śr. 10,7 ± 5,2 lat), w tym 19 chłopców i 20 dziewcząt oraz 112 osób (58 dziewcząt oraz 63 chłopców) z prawidłowym słuchem (wiek od jednego roku do 35 lat, średnia wieku (śr. 9,8 ± 5,7 lat), które stanowiły grupę kontrolną – Grupa N.

Wyniki: Na podstawie analizy wyników wszystkich obiektywnych badań słuchu przeprowadzonych we wszystkich uszach (n = 78) postawiono następujące rozpoznania: norma słuchowa w 36 uszach (46,1%), niedosłuch ślimakowy w 27 uszach (34,6%), niedosłuch przewodzeniowy w 8 uszach (10,3%), podejrzenie głuchoty w 7 uszach (9,0%).

Wnioski: Wyniki niniejszej pracy uprawniają do sformułowania wniosku o konieczności wykonania obiektywnych badań przed przystąpieniem do terapii logopedycznej, również, a może w szczególności, u pacjentów z zespołem Downa. Praktyka kliniczna pokazuje, że dość często u pacjentów
poddawanych terapii logopedycznej to właśnie logopeda wymusza skierowanie dziecka na pełną diagnostykę narządu słuchu za pomocą metod obiektywnych. Wyniki niniejszej pracy pokazały dużą wartość obiektywnych badań słuchu w diagnostyce zaburzeń słuchu u osób z zespołem Downa, niezależnie od wieku pacjenta.